Semenggoh Wildlife rehab.centre en Kuala Lumpur

Vanuit Kuching gaan we met de lokale bus 32 km zuidwaarts, daar ligt
het Semenggoh wildlife rehabilitation centre voor Orang Oetans.
Aangekomen bij het centre, blijkt al gauw dat de entreeprijs, stukken lager is dan Sepilok in Sabah.
Dit komt omdat Sepilok prive gerund wordt en Semenggoh door de overheid.
Ook hier zie je de Orang Oetans weer goed van dichtbij, zelfs zo dichtbij
dat ze zich tussen de toeristen beginnen te begeven.
Van de gids moet iedereen voldoende afstand nemen.
Er zijn Orang Oetans die toeristen bijten, er hangen enkele foto`s van toeristen die bijtwonden hebben aan hun been en voet.
Het mannetje, die wij hoopten te zien, blijft weg.
Helaas, want hier in dit centre schijnt wel een volwassen mannetje te zitten.
We bezoeken het centre 2 dagen in de hoop toch het mannetje te zien.
Echter hij blijft weg.
In Kuching toch nog even een Iban flower laten zetten bij headhunters tattoo. Hanky Panky komt wel eens bij hun op hun op bezoek, volgens de eigenaar.

De dag erop vliegen we weer naar Kuala Lumpur, waar we nog even genieten van de chinese eetstalletjes en de nightmarket.
Uiteindelijk volgt de vlucht weer naar huis.
Maleisisch Borneo was leuk, maar veel te toeristisch.
Als we nog een keer naar Borneo gaan, dan zal het toch wel Kalimantan (het Indonesisch gedeelte) gaan worden.
Dit is volgens ons toch primitiever en minder druk bezocht.
Want in Sabah en Sarawak waren toch een hoop toeristen, met name Nederlanders.